Hoe wij een overkapping kozen en maakten!

 Een overkapping kiezen, superleuk!.” oo, ben je interieurarchitect, dat had me ook altijd zoo leuk geleken!” deze zin hoor ik geregeld. Dat is ook zo, tót je voor jezelf aan de slag mag. Mijn hoofd is een vol archief met prachtige beelden, sites en ideale woonsituaties

Vraag me een droomoverkapping en ik grijp zo een stapel droomhuizen uit mijn Pinterest Veranda-mapje waarvoor je in miljoenenjacht op z’n minst de 5 met zes nullen voor moet winnen. No problemo.

In real-life is het wat anders hier. Naast het bouwen, installatiewerk, straatwerk en inrichten wilden we ook nog gewoon op vakantie in de zomer!  Wat wilden we: alleen een overkapping, stoer, met groene accenten, nonchalant en passend bij de zwart wit, hout en het groen wat we al in de rest van de tuin hebben.  De zwarte variant van de witte Ibiza-stijl.

Wat willen we ermee doen: Er lekker zitten, vooral in de namiddag- en avondzon. Dat is belangrijk als je zelf iets wilt maken in de tuin: wanneer en met wie ga je er zitten? En, ook als je er alleen zit moet het een gezellige plek zijn. Een verlengstuk van je woonkamer. Wil je ook opbergruimte voor kussens of andere spullen, zet dat dan meteen in je plan van eisen.

De  veranda die we als bofkonten al hebben heeft ochtend- en middagzon, dan kunnen we zo oversteken. Ook is deze met z’n krappe 2,5 meter net een tikje te ondiep. Veel overkappigen staan achterin de tuin. Wij wilden juist de ruimte dichtbij huis. Én de avondzon. Om er vaak te gaan zitten, er eten, borrelen. Dan is bij de keuken en koelkasten een handige plek.

Offerte aanvragen en hoe bepaal je het budget?

We dachten het goed aan te pakken en vroegen begin april al een offerte aan bij aannemers. Eentje kwam snel met een prijs waarbij je volgens ons een villa van kon laten bouwen en de andere was ook nog wat wild voor onze portemonnee.  Mijn aanvraag: Grote eiken gebinten, lekker robuust, mooie verticale ongelijke planken binnenin.

Naast het bouwen, elektrisch aansluiten, straatwerk en inrichten wilden we ook nog gewoon op vakantie in de zomer, we kennen onszelf best goed. We treuzelden nog wat rond, qua keuze was er zoveel…

 Of we op tv wilden?

Tot Petra belde, of ze van het tv-programma Binnenstebuiten ook mochten komen filmen!

Mijn eerste gedachte: ooo, die overkapping moet dan af zijn én alle plantenperken waren twee weken ervoor leeggehaald. Zaten vol met hanepoten.

Ook wel tuinmansverdriet genoemd. Ik had nu tuinvrouwpaniek, want in twee maanden kreeg ik die perken nooit meer begroeid!

Conclusie: Dan een standaard model als de sodemieter bestellen en alles eromheen ook in onze eigen stijl maken.

Binnen 3 weken van niets naar  een gestylde overkapping!

Na speuren en vergelijken op internet bleek op nog geen vijf kilometer afstand er een bedrijf te zitten mét showmodellen op het terrein. Daar was de deal snel rond en met twee elektrische heaters erbij gekocht te hebben waren wij er klaar voor. Google in je regio op overkappingen en je vindt dit inmiddels in heel NL.

D.w.z. klaar om ‘onze’ timmerman zo gek te krijgen het ding heul snel in elkaar te zetten. Die bleek middenin een klus met deadline en kon drie weken vóor de tv-opnames bij ons starten.  Het was inmiddels juni, dat werd een strakke planning. De stratenmaker, in het dorp kregen we zo gek om te komen helpen zodra klaar was.

In de bloedhete dagen die er volgden zwoegde iedereen hard door, stoere vriendin kwam zelfs met haar eigen afkortzaag helpen.  Mijn eigen held nam af en toe een paar uur vrij, alhoewel zijn (werk) telefoon bleef gaan en de timmerman vroeg na tien telefoontjes een half uur verder of ie dat ding niet uit kon zetten. Dat was toch niet normaal!

Iedereen die we kenden en dankzij alle lieve hulp hielpen allerlei handige bevriende vakmannen, timmerman Lammert, schilder Martijn,  stratenmaker Gerard en zoon Rik, dakdekker Johan, vriendin Riët die een spontane middag kwam helpen mét haar eigen afkortzaag ( stoer!), Neeltsje voor het naaien in haar vakantie, mijn eigen Marcel die al deze mensen kent en op zijn manier weer helpt waardoor dit allemaal kan, top! Allemaal nogmaals ook op deze manier even in het zonnetje, zijn zo blij met jullie!

Een vloer in de overkapping kiezen.

Een landelijke stoere look.  Niet met vloerplanken dan ging het op de andere plek lijken, wel lekker aan blote voeten was vereiste. Het werden grenen steenschotten, ze splinteren niet, je kan er met blote voeten op en ze zijn betaalbaar.  Deze zijn dertig kilo per stuk. Steenschotten komen uit ambachtelijke steenfabrieken om er stenen op te drogen. Hierdoor hebben ze een verweerd uiterlijk. Shovels zand werden de tuin in gereden en alles aangetrild. Daarna goed nat spuiten zodat het zand  goed vlak bleef na leggen van de schotten.  Doordat de plek bij ons hoog is en die tnat liggen ze in het zand. Kijk daar goed naar , heb je een vochtige plek, leg er dan tegels  onder tegen vocht.

De kleur zwart die we gebruikten?

Het houten geraamte stond en terwijl de timmerman op het dak de platen vastschroefde rende ik al rond met de verfspuit om het zwart te maken, dit tot verbijstering van de beste man. Dat mooie hout! Net als huis en schuttingen gebruikten we hiervoor beits in  zwart kleur 9005.

 Hoe de overkapping te stylen?

Volgorde van kopen: de dingen die niet later kan doen, niet op bezuinigen, losse spullen kan je erna voor sparen. Soms weet je als iets staat ook beter wat erbij past. Of dat blijkt dat je het net iets anders gebruikt dan vooraf bedacht. Het hoeft niet af in een dag, net als je interieur, het mag best groeien!

 Succes!

Het eindresultaat in de krant!

Spannend en leuk, de wonen-Bijlage van de Telegraaf kwam uit op de trouwdag van mijn ouders, 15 september. Hoe trots zou ook mijn moeder geweest zijn als ze dit zou zien! Met Berber Govaars was het een te leuk interview,  we lagen regelmatig slap van het lachen, leek of we elkaar al jaren kenden. Zij instrueerde de fotograaf welke foto’s goed bij het verhaal zouden passen. En hoe bijzonder om onszelf in de krant te zien!

De uitzending van Binnenstebuiten was 2 oktober, op de verjaardag van oudste zoon die 12 werd. Dat betekende niet stiekem kijken, meteen met familie en vrienden. Dàt was spannend en te gek tegelijk. Het leukste compliment was dat het zo was zoals we ook echt zijn!. Dank je zusjes, vaders en vriendinnen, dat is het mooiste compliment wat we kunnen krijgen!  Je kan het hier terugkijken en hier is de link met nog wat foto’s van de opnamedag!